Assalamualaikum..

hari yang sangat hectic.. nak raya kan, mengemas rumah la kan.. macam macam habuk tersimpan di balik almari.. dah la alah pad habuk..sabo je la mak jemah..hihi... kali ni kita teruskan cabaran kita.. semangat taw nak habiskan cabaran ni..tajuk pun boleh dikatakan best best jugakk..hihi... baca sampai habis oke... 

kalau nak cerita pasal kenangan ni..kadang-kadang boleh buat kita ketawa, kadang-kadang boleh buat kita menangis.. tapi tak nak la part yang sedih tu..tolak tepi kejap..hihi..

kalau dulu mase anis kecik kecik, anis memang duduk dengan arwah wan dan arwah atok.. bestt..hihi.. yang tak best sebab kena bangun pagi-pagi je.. pagi-pagi dah kena bebel..anak dara tak boleh bangun lewat taw..mahal rezeki la.. hari-hari ulang tayang ayat sama..naik hafal dah.. kalau dulu terawih, surau dengan rumah dekat je.. jalan kaki.. dulu-dulu takdelah banyak kereta.. biasa je.. boleh la lari-lari atas jalan raya.. baring-baring pun boleh taw..

hampir tiap-tiap malam pergi terawih ikut arwah wan.. zaman budak-budak dulu suka makan moreh.. kuih moreh yang best mesti la koci.. hihi.. tak ramai tapi meriah sebab ramai baya anis dulu.. sekarang budak-budak tu dah pun jadi mak bapak orang dah.. budak budak dulu nakal dia lain.. cehh macam la veteran sangat anis ni..baru 23 tahun je pun.. tapi sempat la merasa zaman kanak-kanak yang best..meriah ade kawan ramai..

paling tak boleh lupa.. bila balik terawih, jalan la ramai-ramai dengan budak-budak ni.. dieorang kebanyakan tua dari anis 2 ke 3 tahun so kakak abang la kan.. biasalah kakak abang ni..nak menakutkan adik adik.. dia boleh cakap, kalau lalu bawah pokok kelapa tu..kena lari taw..jangan jalan lambat-lambat nanti ade benda tarik baju dari belakang.. sebelum tu arwah wan dah pesan, jangan lari lari jangan suka suka nanti balik rumah menangis.. haaa ambik ko..masin betul mulut orang tua tua ni.. dalam dok bergelak ketawa dan berlari2.. tersungkur dah dekat jalan raya.. berdarah lutut.. kurang saham sudah sebab ade bekas jatuh..hahah... balik je rumah, tahan nangis.. lepas tu arwah wan buat ape entah, terus menangis cakap ade kawan tolak sampai jatuh dekat jalan..apa lagii kena leter la..hahah... lepas tu seminggu tak cakap dengan abang tu..tipu kite taw.. sekarang abang tu entah mana entah perginya..hahah... kenangan betul la.. zaman pergi terawih yang best.. rindunyaa zaman kanak-kanak.. ^__^